De geschiedenis van het bedrijf begint in Utrecht waar in 1920 de Pottenbakkerij De Vier Paddestoelen (1920-1939) wordt opgericht. Twee van de oprichters, Koen Mertens (Bonn, 29 april 1889-1953) en Eelke Snel (1899-1939), beginnen enkele maanden later een eigen pottenbakkerij in Velsen-Noord (Wijkerstraatweg 213) onder de naam Potterie Kennemerland. In 1924 wordt Eelke Snel alleen eigenaar. In 1928 bedraagt het personeelsbestand twaalf volwassenen en twee jongens onder de 17 jaar. Een van de schilders is de uit Gouda afkomstige Johannes (Han) Gerardus van Vliet. Van de Vier Paddestoelen is Anton van Ee als schilder aangetrokken. Op 1 mei 1929 wordt het bedrijf een N.V.: N.V. Kennemer Potterij. Op 30 september 1930 verhuist het bedrijf naar een fabriekspand in Velsen-Zuid (Velserbrugweg). In dat jaar ook ontwerpt en schildert Willem Stuuurman hier een lampvoet, die hij opdraagt aan zijn moeder ('voor moeder' 31 December 1930). Leendert (Leen) Hendrikus de Vrind uit Gouda wordt ook in dat jaar als schilder aangenomen. Het personeelsbestand bedraagt nu 25 personen. Door de economische crisis gaat het bedrijf in 1932 failliet. Op 4 juli 1933 begint Eelke Snel opnieuw in hetzelfde pand (nu als huurder). De naam wordt: E. Snel voorheen N.V. Kennemer Potterij. Op 1 april 1936 luidt de nieuwe naam: Kunstaardewerkfabriek Velsen. In 1939 gaat het bedrijf opnieuw failliet. Eelke Snel overlijdt kort daarna. Op 15 februari 1940 zetten twee personeelsleden, J. (Han) G. van Vliet en L. (Leen) H. de Vrind het bedrijf voort onder de naam Kunstaardewerkfabriek Velsen C.V. In 1942 wordt het bedrijf opgeëist door de Duitse bezetter. Er wordt een nieuw onderkomen gevonden in een bollenschuur te Sassenheim. Hier wordt tijdens de oorlog geen keramiek gemaakt. Na de oorlog wordt de productie weer gestart en worden veel delfts blauwe producten gemaakt, waaronder ook tegels en tegeltableaus.
Werk:
Als een van de weinige aardewerkfabrieken uit de periode tussen de twee wereldoorlogen heeft Potterie Kennemerland zich exclusief gericht op de productie van sieraardewerk met de zo karakteristieke De Stijl-achtige decoratiemotieven.
Afbeeldingen: blokjesvaas model 7, schilder J.P.G. Belt, 1929-1931 (bron Botterweg); vaas met uitlopende mond (collectie Capriolus, verkocht); geschilderd signatuur periode 1921-1929 (bron velseraardewerk.nl).
Bibliografie:
Pluis, Jan, Nederlandse Tegels 1900-2000, 2008.
Eliëns, Titus M., Aardewerk in stijl, de geschiedenis van Potterie Kennemerland (1920-1942), 2010.
De geschiedenis van het bedrijf begint in Utrecht waar in 1920 de Pottenbakkerij De Vier Paddestoelen (1920-1939) wordt opgericht. Twee van de oprichters, Koen Mertens (Bonn, 29 april 1889-1953) en Eelke Snel (1899-1939), beginnen enkele maanden later een eigen pottenbakkerij in Velsen-Noord (Wijkerstraatweg 213) onder de naam Potterie Kennemerland. In 1924 wordt Eelke Snel alleen eigenaar. In 1928 bedraagt het personeelsbestand twaalf volwassenen en twee jongens onder de 17 jaar. Een van de schilders is de uit Gouda afkomstige Johannes (Han) Gerardus van Vliet. Van de Vier Paddestoelen is Anton van Ee als schilder aangetrokken. Op 1 mei 1929 wordt het bedrijf een N.V.: N.V. Kennemer Potterij. Op 30 september 1930 verhuist het bedrijf naar een fabriekspand in Velsen-Zuid (Velserbrugweg). In dat jaar ook ontwerpt en schildert Willem Stuuurman hier een lampvoet, die hij opdraagt aan zijn moeder ('voor moeder' 31 December 1930). Leendert (Leen) Hendrikus de Vrind uit Gouda wordt ook in dat jaar als schilder aangenomen. Het personeelsbestand bedraagt nu 25 personen. Door de economische crisis gaat het bedrijf in 1932 failliet. Op 4 juli 1933 begint Eelke Snel opnieuw in hetzelfde pand (nu als huurder). De naam wordt: E. Snel voorheen N.V. Kennemer Potterij. Op 1 april 1936 luidt de nieuwe naam: Kunstaardewerkfabriek Velsen. In 1939 gaat het bedrijf opnieuw failliet. Eelke Snel overlijdt kort daarna. Op 15 februari 1940 zetten twee personeelsleden, J. (Han) G. van Vliet en L. (Leen) H. de Vrind het bedrijf voort onder de naam Kunstaardewerkfabriek Velsen C.V. In 1942 wordt het bedrijf opgeëist door de Duitse bezetter. Er wordt een nieuw onderkomen gevonden in een bollenschuur te Sassenheim. Hier wordt tijdens de oorlog geen keramiek gemaakt. Na de oorlog wordt de productie weer gestart en worden veel delfts blauwe producten gemaakt, waaronder ook tegels en tegeltableaus.
Als een van de weinige aardewerkfabrieken uit de periode tussen de twee wereldoorlogen heeft Potterie Kennemerland zich exclusief gericht op de productie van sieraardewerk met de zo karakteristieke De Stijl-achtige decoratiemotieven.
Afbeeldingen: blokjesvaas model 7, schilder J.P.G. Belt, 1929-1931 (bron Botterweg); vaas met uitlopende mond (collectie Capriolus, verkocht); geschilderd signatuur periode 1921-1929 (bron velseraardewerk.nl).